Blog #1
14 maart 2019
Dit is mijn allereerste, meest recente, spiksplinternieuwe en kersverse blog. Nou heb ik net geleerd vandaag in het boek ’The Talent Code’ van Daniel Coyle dat talent iets is dat aangeleerd is. Het is hard werken en veel fouten maken, want hoe beter je weet hoe je iets niet moet doen, hoe dichterbij je komt bij hoe je iets wel moet doen. Via het maken van fouten wordt vaardigheid ontwikkeld
In feite worden mijn blogs om te beginnen een reis van falen. Ik heb nog geen uitgekristalliseerd beeld van waar ik wel en niet over zal schrijven. Althans, de leidraad is in elk geval mijn passie, de mooiste hobby en sport die er is in de wereld, wielrennen! Ik neem je mee op mijn reizen, trainingen en tochten en zal de dingen die ik leer, uit boeken, van het web of door vallen en opstaan met je delen. Soms zal ik inzoomen op de techniek van het trainen, andere keren is het simpelweg een manier om de mooiste ervaringen te delen.
Op dit moment zit ik in de zon op een balkon in Spanje. Het is halverwege maart en dus tijd om het seizoen echt te laten beginnen. Ik kom hier elk jaar omdat mijn vader hier woont aan de Costa Brava, niet heel ver van Girona. Het is een fantastische plek om een basis te leggen voor de rest van het jaar.
Dit keer ben ik hier voor het eerst niet alleen maar met Jason, een van de helden met wie ik vele epische reizen en tochten heb gemaakt. We hebben, samen met een aantal anderen, het idiote besluit genomen om de Styrkeprøven te rijden. Voor degenen die niet bekend zijn met deze rit, het is van Trondheim naar Oslo, 540 kilometer, in een rit!
Zoiets vergt wel enige voorbereiding. En na zo’n tien weken van basistraining begint nu de specifieke voorbereiding voor die uitdaging. We zullen in ongeveer tien dagen 750 kilometer rijden en vele hoogtemeters maken, culminerend in een “koninginnenrit” van ruim 250 kilometer met zo’n 3500 hoogtemeters. Het plafond van onze campagne ligt in een andere rit op 2150 meter op de top van Vallter 2000, op de grens tussen Spanje en Frankrijk.
Men spreekt wel eens van ‘type one’ en ‘type two fun’. Type een is het soort plezier dat je hebt terwijl je iets aan het doen bent. Bij type twee komt het plezier pas als je er mee klaar bent. Het plezier komt pas als de pijn weg is. Nou, ik kan je verzekeren dit wordt een ruime week van pijn lijden en ik ga genieten van elke minuut! 🙂